De geschiedenis: Een van de bekendste koraalsoorten isbloedkoraal. Lang is gedacht dat koraal een bijzondere plant was in warme zeeën levend, maar in 1700 werd het duidelijk dat het kleine diertjes(poliepjes) zijn, die samen een bouwwerk kunnen maken en bij bloedkoraal lijkt zo’n bouwwerk op een plant met verschillende takken. Een ruw stukje bloedkoraal laat nog de kleine gaatjes zien, waar de poliepjes hebben ‘gewoond’.Koralen groeien tussen de 30m tot 300m diepte, meestal op 50 tot 150m diepte. Hoewel er vele duizenden Koralen soorten bekend zijn, is het voorkomen van bloedkoraal in de wereldzeeën toch zeer beperkt. In de Middellandse zee, het zuiden van Japan, Taiwan en in Hawaï, maar de kwaliteit is aanzienlijk minder, dan in de Middellandse zee. Een koraal dat met zijn voet in een stevige ondergrond vastgegroeid zit, heeft meer dan honderd jaar nodig om te groeien tot een maximum hoogte van 40 cm. Helaas is er in de tweede helft van de 19e eeuw zoveel koraal op de markt gekomen (voorbeeld: van 1879-1884 11 miljoen kilo). Hiervan is het koraal tot op heden nog niet hersteld. |